Stevia - het natuurlijke zoetmiddel
Stevia Rebaudiana Bertoni, zoals de kruidachtige plant voluit heet, komt oorspronkelijk uit Paraguay. De Guarani-indianen gebruiken stevia al 1500 jaar om hun kruidenthee en voedsel te zoeten. In de zestiende eeuw maakten de Spaanse veroveraars als eerste Europeanen kennis met het zoete kruid. Pas aan het eind van de negentiende eeuw raakte de westerse wereld serieus geïnteresseerd en begon de wereldwijde opmars van stevia. De zoete smaak zit in de bladeren van de plant. Een blad van goede kwaliteit is naar schatting 30 tot 45 maal zoeter dan suiker of sacharose. Het steviablad dankt haar zoete smaak aan de glycosiden. Dit zijn plantaardige stoffen met een suikerachtige component. Naast verse steviabladeren zijn gedroogde bladeren en ruw stevia-extract te gebruiken als zoetstof. Ook bestaat er geraffineerd stevia-extract maar dan is het niet natuurlijk meer. Wilde stevia is nog steeds te vinden in het grensgebied tussen Brazilië en Paraguay. Daar groeit de plant tot zestig centimeter hoog. Op de steviaplantages in delen van Brazilië, Paraguay, Uruguay, Centraal Amerika, Israël, Thailand en China komen de planten tot maximaal negentig centimeter hoog. Steviaplantjes zijn te kweken op vrij arme bodem en zijn vijf jaar of langer geschikt voor economische productie. Het bovengrondse deel wordt tweemaal per jaar geoogst. De wortels blijven zitten en geven weer nieuwe scheuten.

Ingredienten:
water en Steviablad extract

Ideaal om bijv. rabarber mee te zoeten, zelfgemaakte chocolade, thee, taart, etc.